Świetlica szkolna "Stonoga"

 

Nadszedł czas, aby rozpocząć naukę konkursowego poloneza. Konkursowego, a więc trudnego choreograficznie, bo każdy, kto go zobaczył, mówił to samo: „Ale trudny!”. Szukamy wsparcia i znajdujemy, ale potrzebne są pieniądze, żeby zapłacić za paliwo na dojazd i za czas poświęcony naszej grupie tancerzy. Organizujemy szkolne kiermasze, pieczemy ciasta, liczymy zebrane pieniążki. Jest następny krok do przodu!

Ćwiczymy taniec bardzo systematycznie, przed lekcjami, po lekcjach, nawet na przerwach. Najczęściej i najlepiej ćwiczy się nam w soboty lub w inne dni wolne od nauki, np. w ferie zimowe. Kolejne sekundy tańca zapamiętane i wyćwiczone. Rodzice kompletują stroje: sukienki dla dziewcząt, eleganckie koszule i spodnie dla chłopców. Świetlica zakupuje też muszki dla chłopców, ozdoby do włosów dla dziewczyn, raczy słodkościami. Zbieramy się zaraz po Wielkanocy, aby nagrać konkursowy film. Wszystko razem wygląda pięknie
 i w niejednym oku zakręciła się łza…

Film nagrany, wysłany do Narodowego Centrum Kultury w Warszawie. Wszystko zgodnie z regulaminem. Czekamy na ogłoszenie wyników. Które szkoły awansują do finału                 i prezentacji na żywo w stolicy? Czy nasza młodzież pojedzie walczyć o wygraną?

Nareszcie!!! Jest lista zakwalifikowanych do przesłuchań na żywo. Nasza szkoła jest wśród dwudziestu dwóch najlepszych szkół w Polsce! Wszyscy nie ukrywają radości.

Dzięki wsparciu Dyrektora szkoły, Rady Rodziców i sponsorów wyjeżdżamy 23 maja 2024 do Warszawy. Ćwiczymy układ poloneza na każdym parkingu oraz w warszawskim parku. Przechodnie zatrzymują się, podziwiają i biją brawa. Prezentacja odbywa się w Miejskim Domu Kultury KADR. Budynek jest wypełniony po brzegi młodzieżą, w garderobach rozgardiasz, ale zmiana strojów idzie dość sprawnie. Ruszamy w okolice sali widowiskowej. Występy kolejnych grup odbywają się zgodnie z planem. W blasku reflektorów oświetlających scenę, tancerze wyglądają pięknie. Polonez w ich wykonaniu wypada bardzo dobrze. Teraz pozostaje czekać na werdykt jurorów. Wśród pięciu szkół, które zatańczą na gali finałowej, nie ma naszej, wybrano innych. No cóż, konkursy rządzą się swoimi prawami. Ruszamy zatem do hotelu Fotex w Ząbkach, rozpakowujemy walizki i idziemy na miasto. Najpierw pyszna pizza, potem emocjonująca gra w kręgle i spacer. Oprowadza nas Pani Marzenka Toton, która tam zamieszkuje, jest absolwentką naszej szkoły. Wieczorem powrót do miejsca noclegowego. Jeszce wspólne rozmowy, wesołe zabawy, pełna integracja. Poranne słońce zaprasza nas na smaczne śniadanie, potem pakowanie i ruszamy na zwiedzanie Warszawy. Król Zygmunt z ciekawością patrzy na nas z kolumny, gdy tańczymy na Placu Zamkowym. Idziemy jeszcze na spotkanie z warszawską syrenką i kataryniarzem, zakupujemy pamiątki, posilamy się w MC Donald. Polonezowym krokiem, który gościł w naszych sercach i umysłach przez wiele długich miesięcy, wracamy do domów bogatsi o nowe doświadczenia. To był trudny i wymagający, ale bardzo emocjonujący projekt. Niesamowita praca, zaangażowanie i poświęcenie chwytają za serce. Nadszedł czas na zasłużony odpoczynek.

Dziękujemy wszystkim za każdy piękny gest, ciepłe słowa, ogromne wsparcie                      i niebywałe działanie. Piątka z narodowych dla każdego kto był z nami i dla nas. Laureatom gratulujemy sukcesu!

Jolanta Pietruczuk i Bogumiła Mil

- realizatorki projektu „5 z narodowych”