Realizacja zajęć teatralnych w ramach projektu
„Nowoczesne przedszkolaki w gminie Jedwabno”
- październik 2018r.
Wieloletnie doświadczenia w pracy z dziećmi przedszkolnymi i uczniami szkoły podstawowej oraz gimnazjum, utwierdziły mnie w przekonaniu, iż działania teatralne to doskonała forma pracy z dziećmi i z młodzieżą.
Działania teatralne pozwalają dzieciom być aktorem, scenarzystą, choreografem, dekoratorem a nawet reżyserem. Mając na uwadze to, jak wiele walorów posiadają zabawy teatralne i fakt, iż sprawiają ogromną radość i przyjemność uczestnikom, prowadzę takie zajęcia od wielu lat. Dlatego też, zgłosiłam swoją osobę do prowadzenia zajęć teatralnych w ramach gminnego projektu „Nowoczesne przedszkolaki w gminie Jedwabno” realizowanego przez Fundację Inicjatyw Nieformalnej Edukacji (Lider) w partnerstwie z Gminą Jedwabno.
Zajęcia projektowe realizowane są od 15 października 2018r. i dotyczą czterech form pracy z dziećmi, tj.:
* zajęcia z robotyki;
* zajęcia muzyczne realizowane są pod czujnym okiem p. Basi G., która jest z wykształcenia muzykiem, a ponadto jest przykładem „człowieka – orkiestry”, gdyż wydobywa przepiękne dźwięki z każdego instrumentu, który weźmie w swoje ręce
* zajęcia przyrodnicze prowadzi p. Dorotka P., która poprzez szereg niebywałych doświadczeń i eksperymentów, wprowadza dzieci w świat nauk przyrodniczych;
* zajęcia teatralne realizowane przeze mnie, wprowadzają dzieci w rzeczywistością teatralną, rzeczywistość wyjątkową, w której wszystko może się zdarzyć, a odtwórca roli ma okazję realizować swoje marzenia, by stać się kimś innym. Ponadto, zajęcia te są odzwierciedleniem mojej artystycznej duszy.
Prowadząc zajęcia teatralne, realizuję zagadnienia zgodnie z programem projektu, a jednocześnie uwzględniam treści najbardziej odpowiednie dla moich małych podopiecznych.
W październiku przeprowadziłam 3 zajęcia w grupie pierwszej i dwa zajęcia w grupie drugiej. Tematykę zajęć wprowadzam równolegle w obu grupach, ale uwzględniam przy tym wiek dzieci i ich możliwości rozwojowe.
Pierwsze zajęcia odnosiły się do uzyskania odpowiedzi na pytanie „Co to jest teatr … i kto, lub co w nim gra? Aby ułatwić dzieciom zadanie, przybrałam postać „Ciotki Klotki”, która poprzez szereg podróży po Polsce, opowiedziała dzieciom o teatrze i osobach oraz rekwizytach, które wykorzystywane są w pracy teatralnej. Ponadto, dzieci poznały piosenkę i zabawę powitalną oraz bawiły się pacynkami zakupionymi w ramach projektu.
Piosenka powitalna:
„Wszyscy są, witam Was, zaczynamy już czas.
Jestem ja, jesteś Ty, raz, dwa, trzy.”
Zabawa powitalna:
„Gdy się dzieci spotykają, to od razu się witają.
Gdy się rączki spotykają to od razu się witają.
Gdy się pacynki.......”
Głównym bohaterem drugich zajęć była pacynka „Zenek”, która weszła do obu grup bardzo zakłopotana, gdyż nie mogła odnaleźć swoich pacynkowych rówieśników. Oczywiście, dzieci nie zostawiły Zenka w potrzebie i od razu postanowiły mu pomóc. Podpowiedzi, dzieci szukały w dużym pudle, ale gdy je otworzyły, to pojawiło się kolejne pudło, a w nim następne … i dopiero w czwartym, najmniejszym pudełku dzieci odnalazły małą papierową pacynkę. Był to Franek, kolega Zenka, który w niedługim czasie doprowadził przedszkolaków do pozostałych pacynkowych postaci. Jakież było zdziwienie dzieci, gdy spostrzegły, że pacynki nie mają oczu, ust, ani nosa. Szybko jednak wspólnie temu zaradziliśmy. Każde dziecko usiadło do stoliczka i przykleiło w odpowiednie miejsca części twarzy dla pacynek. Po kilku minutach, nasz bohater Zenek, był bardzo zadowolony, bo ujrzał przed sobą wszystkie zagubione wcześniej pacynki. Zwieńczeniem zajęć była oczywiście wspólna zabawa pacynek, a chętni i odważni przedszkolacy przedstawili nam krótkie opowieści z udziałem swoich papierowych pacynek.
Ostatnie, październikowe zajęcia teatralne, wymagały od dzieci nie tylko skupienia uwagi i aktywności, ale także niebywałej precyzji i siły fizycznej, gdyż należało przenieść cegły – bardzo duże klocki ze składu budowlanego (korytarz) do „teatru” (sali przedszkolnej). Aby ułatwić dzieciom zadanie, przekazałam im „mega moc”, podczas zabawy „Dżinga”. Po kilku próbach, dzieci doskonale imitowały podawanie sobie z ręki do ręki piłki, która za sprawą naszej wyobraźni, przybierała postać rozżarzonego węgielka, surowego jajka i w końcu bardzo ciężkiego kamienia. Dzięki pozyskaniu „magicznej mocy” i przy pomocy pań, dzieci przeniosły do sali ponad 50 dużych rozmiarów klocków i wybudowały wspaniały teatrzyk, w którym występowały wykonane na poprzednich zajęciach papierowe pacynki.
Brawo, Przedszkolaki!
Jolanta P.
