Aktualności
Podziękowania za udział XX edycji Szlachetnej Paczki
Harmonogram dyżurów telefonicznych pracowników PPP w Szczytnie.
Nasze przygotowania do Świąt
2020 Rokiem Bitwy Warszawskiej
Życzenia Świąteczne
Szlachetna Paczka
Życzenia Świąteczne
Komunikat Dyrektora Zespołu Szkół w Jedwabnie
Kalendarz adwentowy
(kliknij powyżej aby uruchomić)
1. grudnia rozpoczęliśmy odliczanie dni do Świąt i zapraszamy do wspólnej zabawy. Wszyscy z niecierpliwością wyczekujemy nadejścia Bożego Narodzenia. Codziennie będziemy wspólnie otwierać kolejne okienko w kalendarzu przybliżając tradycje, zwyczaje i historie związane z Bożym Narodzeniem. Pojawią się także zadania, wycieczki (co prawda tylko wirtualne ;) czy koncerty. Bardzo za Wami tęsknimy i chcielibyśmy wspólnie przeżywać ten piękny czas w roku.
Jeśli zechcecie się z nami podzielić efektami swoich prac nadsyłajcie je na mój adres: m.skulimowska-kamola@zsjedwabno.pl
Czekam na zdjęcia Waszych prac,
Marzena Skulimowska - Kamola
„A to Polska, właśnie .....”
PROJEKT EDUKACYJNY O TEMATYCE
REGIONALNO - PATRIOTYCZNEJ
(klikni powyżej aby otworzyć)
Prezentacja „Małga dawniej i dziś” wykonana przez uczennice
klasy IVa(kliknij powyżej, aby otworzyć)
Szlakiem pomników plebiscytowych na Warmii i Mazurach.
Komunikat Dyrektora Zespołu Szkół w Jedwabnie (10.12.2020)
Świetlicowa akcja „Choinka” - grudzień 2020r.
Boże Narodzenie to czas wyczekiwany przez wielu z nas. Jednak spotkanie ze Świętym Mikołajem, ubieranie choinki, czy oczekiwanie na wymarzone prezenty sprawiają, że to najmłodsi czerpią szczególną radość z tego niezwykłego okresu. Dlatego też, zorganizowałyśmy w świetlicy szkolnej akcję, pt. „Choinka”. Jej głównym celem było kultywowanie tradycji bożonarodzeniowych związanych z własnoręcznym wykonywaniem bombek i strojeniem choinki. Na początku, każde dziecko otrzymało swoją papierową choinkę, która w okazałej formie, zawisła na ścianie świetlicy. Następnie, każdego dnia, dzieci wykonywały po dwie bombki, jedną według instruktażu nauczyciela, a drugą według własnego pomysłu. Dzieci były bardzo kreatywne i zaangażowane, a ich prace niezwykłe. Świetlica z dnia na dzień stawała się coraz bardziej kolorowa i świąteczna, a rozbrzmiewające kolędy i piosenki bożonarodzeniowe, zachęcały dzieci do wspólnego śpiewania i działania. Przygotowaliśmy też papierowe buty na prezenty, gdyż w piątek (4 grudnia), mieliśmy gościć Świętego Mikołaja. Niestety, w wyniku pojawienia się w naszej szkole przypadku COVID-19, szkoła została zamknięta i uczniowie przeszli na nauczanie zdalne. Smutek dzieci był naprawdę ogromny, niektórzy nawet płakali. Wierzę, że mimo wszystko, dzieci zabrały ze sobą cudowną atmosferę, która panowała w świątecznej świetlicy, a akcja „Choinka” sprawi, iż dzieci samodzielnie wykonają w domu ozdoby choinkowe oraz zachęcą do wspólnych działań członków rodziny.
„Niech te święta, tak wspaniałe, będą całe jakby z bajek.
Niechaj gwiazdka z nieba leci , niech Mikołaj tuli dzieci.
Biały puch niech z góry pada, niechaj piesek w nocy gada.
Niech choinka pachnie pięknie no i radość będzie wszędzie.”
Wesołych Świąt!
Nauczycielki świetlicy
20
Życzenia dla wolontariuszy
Obchody nietypowych świąt listopadowych w świetlicy szkolnej
* Dzień Czarnego Kota – 17 listopada
* Międzynarodowy Dzień Zapobiegania Przemocy Wobec Dzieci – 19 listopada
* Dzień Buraka – 24 listopada
Przeglądając internetowy kalendarz Kalbi.pl. można dowiedzieć się, jak wiele nietypowych świąt obchodzą ludzie na całym świecie. Dlatego też zachęciłyśmy uczniów do obchodów niektórych z tych świąt. Jednym z takich dni był „Dzień Czarnego Kota”. Według przesądów, czarny kot przynosi pecha, ale wielu ludzi wierzy, że jest właśnie odwrotnie i czarny kot jest właśnie symbolem szczęścia. Włoskie Stowarzyszenie Obrony Zwierząt i Środowiska oraz Ruch Obrony Czarnych Kotów uznało, że należy zwrócić uwagę na konieczność opieki nad tymi zwierzętami oraz walczyć z uprzedzeniami i przesądami, które są bardzo niebezpieczne dla czarnych kotów. Nasi uczniowie bardzo kochają koty i to właśnie kot jest często tematem przewodnim prac plastycznych. Ku naszemu zaskoczeniu, właśnie w Dniu Czarnego Kota, do świetlicy zawitał piękny czarny kot, który niezauważony wszedł przez uchylone okno. Dzieci, jak to dzieci, musiały go dotknąć, pogłaskać. Uznały też, że to szczęśliwy dla nich dzień, gdyż odwiedziny takiego gościa, to raczej rzadkość. Niestety, po krótkiej chwili, musieliśmy wypuścić kotka na dwór, aby wrócił do swojego domu. Oczywiście, do końca dnia tematem przewodnim był kot, jego pielęgnacja i opieka nad nim. A prace plastyczne odzwierciedliły miłość dzieci do tego uroczego zwierzaczka.
Kolejne święto, na które zwróciłyśmy uwagę dzieci, to Międzynarodowy Dzień Zapobiegania Przemocy wobec Dzieci. Temat bardzo trudny, ale jakże potrzebny do omówienia, gdyż dorośli czasem zapominają, że„dziecko to także człowiek, ale jeszcze mały…”, jak słusznie powiedział kiedyś Janusz Korczak. Tak więc, podobnie jak każdy dorosły, dziecko „jest właścicielem pewnych praw i wolności, które nazywają się prawami człowieka”. I o tych prawach dzieci właśnie rozmawialiśmy, ustalając co wolno, a czego nie wolno stosować wobec naszych młodszych kolegów i koleżanek. Jak się okazało, dzieci doskonale znają swoje prawa. Wiedzą też, że przemoc jest zła bez względu na to, kto i w jakiej formie ją stosuje. Dlatego też, zapisując wypowiedzi na balonach, dzieci jasno i zwięźle precyzowały czego oczekują od dorosłych i rówieśników, ale też od siebie. Miłość, szacunek, zrozumienie, opieka, to właśnie słowa, które dzieci wypowiadały najczęściej. Pogadanka, poprzedzona krótkim filmem reklamowym na temat przemocy stosowanej wobec dzieci, dała im także możliwość skonfrontowania swoich zachowań i postaw w obliczu bycia świadkiem takiego zdarzenia.
Nietypowe święto to także „Dzień Buraka”, obchodzony corocznie w dniu 24 listopada. Określenie „burak” kojarzyć się może z nielubianymi osobami, ale my skupiłyśmy się na wartościach płynących z czytelnictwa, umiejętnościach plastycznych dzieci i wartościach odżywczych tego warzywa. Podczas spotkania w bibliotece szkolnej, na które zaprosiła nas p. Wanda B., dzieci usłyszały w formie śpiewanej wiersz Jana Brzechwy pt. „Na straganie”. Ponadto, dzieci miały okazję bliżej zapoznać się z tym, jakże ważnym pod względem wartości odżywczych i leczniczych, warzywem. Oprócz walorów zdrowotnych, uczniowie zaznajomili się z metodami uprawy buraka, jego pochodzeniem, sposobami wykorzystania go w kuchni. Ćwiczenia i zadania, które z wielkim zaangażowaniem rozwiązywały dzieci, rozwijały aktywne czytelnictwo i doskonaliły umiejętność czytania. Na pamiątkę spotkania bibliotecznego, wszyscy uczestnicy otrzymali kolorowankę, oczywiście buraka.
Świetlica kontynuowała zagadnienie związane z burakiem poprzez zachęcanie dzieci do rozmów na temat buraczanych potraw oraz iście buraczanych dzieł plastycznych.
J. Pietruczuk., Daria G., Wanda B.
15
I i II miejsce naszych uczniów w konkursie „Inwazja – obcy rośnie na moim podwórku”
Inwazyjne gatunki obce rozprzestrzeniane przez człowieka poza swoimi naturalnymi siedliskami stanowią jedno z największych zagrożeń dla bioróżnorodności. Wypierają rodzime-słabsze gatunki roślin oraz mogą przyczyniać się do wyginięcia niektórych gatunków zwierząt.
„Inwazja – obcy rośnie na moim podwórku” pod takim hasłem przebiegał konkurs edukacyjny ogłoszony przez Nadleśnictwo Spychowo, skierowany do uczniów klas IV – VIII.
Nasi uczniowie przystąpili do konkursu pod kierunkiem p. Doroty Piórkowskiej, p. Krzysztofa Żebrowskiego i przy ogromnym wsparciu Rodziców.
Celem konkursu było wykonanie w grupach 2 – 4 osobowych inwentaryzacji roślin obcych i inwazyjnych występujących w najbliższym otoczeniu – podwórku, osiedlu, miejscowości.
27 listopada 2020 roku odbyło się uroczyste podsumowanie. Większość prac wykonano w formie prezentacji multimedialnych. Komisja konkursowa przyznając nagrody, brała pod uwagę wartość badawczą, edukacyjną i estetyczną prac.
Oto wyniki uczniów Szkoły Podstawowej w Jedwabnie:
Kategoria klasy IV – VI
- I miejsce: Celina Michalak, Zofia Zbylut
Kategoria klasy VII – VIII
- II miejsce: Antoni Michalak, Oliwia Gwardiak, Jakub Dąbrowski, Wiktoria Stempel
Wielkie brawa dla uczniów naszej szkoły!!!
Prezentacja naszych uczniów poniżej
Klasa 4 - Rośliny inwazyjne.pdf
Klasa 8 - Rośliny inwazyjne.pdf
Zdalne zajęcia świetlicowe „Mały kucharz” z uczniami klas I – III i przedszkolakami
Gotowanie, przez zdalne nauczanie? Czy to możliwe? Bardzo szybko okazało się, że taka forma zajęć jest nie tylko możliwa do realizacji, ale także bardzo oczekiwana przez dzieci, które zapisały się do zdalnej grupy kulinarnej „Mały Kucharz”.
Celem głównym tych zajęć było rozwijanie zainteresowań kulinarnych i żywieniowych, a tym samym zachęcanie dzieci do aktywnego spędzania czasu wolnego w domu, przed lub po obowiązkowej nauce zdalnej, która jak wiemy, była dla nas wszystkich „twardym orzechem do zgryzienia”.
Zajęcia kulinarne, stały się zatem odskocznią od smutków i trudów związanych z wymuszoną izolacją, spowodowaną pandemią koronawirusa. Aktywny udział w zajęciach, niebywałe zaangażowanie i talenty kulinarne, wykazały nie tylko dzieci, ale także ich wielopokoleniowe rodziny. To dzięki współpracy i pomocy członków rodziny, dzieci bardzo szybko wdrażały w działanie prezentowane przeze mnie zadania kulinarne. Miło było spoglądać, jak domowe kuchnie zamieniają się w iście „Kuchenne rewolucje”, w których zarządzał niejeden naśladowca Magdy Gessler, czy Karola Okrasy. Równie miło było słyszeć, gdy rodzice opowiadali, jak wygląda pobudka ich dzieci, a mianowicie, tuż po przebudzeniu padało pytanie: „Mamo, czy Pani Jola już zamieściła kolejne zadanie?”. Bardzo cieszyły mnie takie słowa, a jednocześnie mobilizowały do dalszej pracy, bo gotowanie z dziećmi, to łączenie przyjemnego z pożytecznym. Dlatego, dziękuję Wszystkim Rodzicom, że ryzykowali zabrudzoną kuchnią, wydłużonym czasem przygotowania potrawy, przez co potwierdzili, że „umiejętność gotowania, samodzielnego przygotowania sobie posiłku jest ogromnym darem i inwestycją w przyszłość i zdrowie … dziecka”. Dzięki takiej postawie rodziców, dzieci poznawały nowe smaki, zapachy, a jednocześnie uczyły się pracy zespołowej, planowania, wspólnego przygotowywania i spożywania posiłków. Ponadto, rozwijały koncentrację cierpliwość oraz uczyły się, jak zachować porządek w kuchni. Potrawy, jakie przygotowywały dzieci były wykonywane z niezwykłą dbałością, estetyką i pasją. Poza typowymi działaniami kulinarnymi, dzieci przygotowywały także strój kucharza, śpiewały piosenkę pt. „Mały Kucharz”, wykonywały okładkę do książki kucharskiej, a także poznawały zasady savoir-vivre. Rodzice także dzielili się na forum grupy swoimi doświadczeniami kulinarnymi, zamieszczając wiele przepisów różnorodnych potraw. Gościliśmy także na grupie panią Natalię Nastałek – Raczkowską, która jest instruktorem kulinarnym prowadzącym stacjonarne i mobilne warsztaty kucharskie dla dzieci z całego kraju. Po zakończonych zajęciach zdalnych, wszystkie dzieci otrzymały dyplomy „Małego Kucharza” i upominki ufundowane przez anonimowego sponsora.
Jolanta P.
76
Kreatywnie z mamą, tatą, siostrą, bratem… czyli zdalne zajęcia świetlicowe dla przedszkolaków pt. „Nowoczesne przedszkolaki bawią się w teatr” oraz „Pomysłowy Dobromir”
Pandemia COVID – 19 spowodowała, że wczesną wiosną musieliśmy przerwać naukę stacjonarną i przejść na nauczanie zdalne. Zapewne bardzo trudno było się przestawić na taki tryb zajęć, gdyż każdy z nas, oprócz pracy zawodowej i stałych obowiązków rodzinnych, siłą rzeczy stał się domowym i całodobowym powiernikiem dzieci, nauczycielem, wychowawcą, pielęgniarzem, terapeutą, instruktorem itp. Ponadto, wiele słonecznych dni, zapraszały dzieci do zabawy na świeżym powietrzu. Mimo to, wielu przedszkolaków oraz ich rodziny, odpowiedziało na moje zaproszenie i przystąpiło do działań teatralnych, które realizowałam w formie konkursu pt. „Nowoczesne przedszkolaki są jak teatralne zwierzaki” oraz działań kreatywnych w ramach zajęć „Pomysłowy Dobromir”. Wszyscy uczestnicy, zarówno dzieci jak i ich rodziny, wykazali się niesamowitą postawą, ogromnym zaangażowaniem, niebywałymi umiejętnościami i pomysłowością. Nasze działania teatralne realizowane były w następujących formach zadaniowych, za których wykonanie dzieci otrzymywały uśmiechy J:
- wywiad rodzica z dzieckiem na temat teatru z wykorzystaniem domowych rekwizytów;
- wykonanie misia z ręcznika zgodnie z załączonym instruktażem;
- dokończenie, w 3 – 4 zdaniach, wypowiedzi rozpoczętej przez nauczyciela (inna dla każdego dziecka), zapisanie jej treści na kartce lub zaprezentowanie na form grupy w formie nagranego filmiku;
- tworzenie bajki o misiu poprzez połączenie wypowiedzi wszystkich uczestników grupy;
- nauka zabaw: „Soco Bate Vira”, „Aram sam sam”, „Głowa, ramiona, kolana, pięty” we współpracy z członkami rodziny (ćwiczenia dykcyjne, oddechowe);
- realizacja spektakli teatralnych, które realizowane były w trybie stacjonarnym;
- prezentacja słowna, rysunkowa i wizualna postaci teatralnej oraz wykreowanie roli przydzielonej dziecku w spektaklu podczas nauki stacjonarnej;
- teatr cieni: układy rąk i tworzenie krótkiej historii/opowiadania z wyćwiczonych układów;
- prezentacja dowolnej zabawy teatralnej według pomysłów dzieci z wykorzystaniem rekwizytów, kostiumów, scenografii;
- wierszyki dykcyjne do nauki na pamięć (stopniowanie trudności i punktacji);
- warsztaty z aktorem (prezentacja);
- stworzenie spektaklu teatralnego na temat COVID – 19 z wykorzystaniem własnoręcznie wykonanych lalek teatralnych z przedmiotów codziennego użytku, rekwizytów, scenografii, kostiumów i udziału członków rodziny.
Zadania, jak widać powyżej, nie należały do najłatwiejszych, ale nadmienić muszę, że poprzeczkę trudności zadań, w dużej mierze podnosiły dzieci i ich rodziny, poprzez coraz wspanialsze prezentacje, niebywałe umiejętności i zdolności oraz punktualność wykonywania ich wykonywania. Naturalnie, zdjęcia i opisy nie oddadzą pracy, emocji i zaangażowania, jakie towarzyszyły rodzinom w realizacji tych zadań. Ja, będąc nauczycielem prowadzącym i naocznym świadkiem tych zdarzeń, zawsze byłam pod ogromnym wrażeniem i czasem brakowało mi słów by opisać profesjonalizm działań dzieci i ich rodzin. Dla przykładu, zaprezentuję poniżej wierszyk, który dzieci w większości wyrecytowały w całości. Z zadaniem poradziły sobie nawet te dzieci, które mają wady wymowy, czy trudności w zapamiętywaniu. Oto wiersz „Huczek”. Może ktoś z Was też spróbuje?:
Hasał huczek z tłuczkiem wnuczka i niechcący huknął żuczka.
- Ale heca… - wnuczek mruknął i z hurkotem hełm się stuknął.
Leży żuczek, leży wnuczek, a pomiędzy nimi tłuczek.
Stąd dla huczka jest nauczka, by nie hasać z tłuczkiem wnuczka.
Oprócz form zadaniowych prezentowałam także na grupie propozycje filmów dla rodziców i zabaw z dziećmi, zamieszczałam codzienne powitania i wieczorne usypianki, dzieliłam się swoją wiedzą i doświadczeniem pedagogicznym, zapraszałam do wspólnych rozmów. Nawiązałam też współpracę z nauczycielami naszej szkoły, którzy w formie pisemnej lub prezentacji multimedialnej przesyłali uczestnikom grupy życzenia świąteczne, za co szczególnie dziękuję p. Agatce K., p. Justynie D. i p. Marcinowi Z.
Zwieńczeniem zajęć teatralnych było rozstrzygnięcie konkursu teatralnego i wręczenie nagród których fundatorami byli:
- Prezes Fundacji Inicjatyw Nieformalnej Edukacji p Przemysław F.
- Muzeum sprzętu Wojskowego w Mrągowie
- Dyrektor Zespołu Szkół w Jedwabnie p Mariusz D.
- Sponsor anonimowy
W imieniu swoim, jak i dzieci, bardzo gorąco dziękuję Wszystkim sponsorom.
A laureatami konkursu zostali:
I miejsce – Michałek M. zdobywając 207/207 uśmiechów
II miejsce – Zuzia P., która zdobyła 204/207 uśmiechów
III miejsce – Mateuszek B. zdobył 171/207 uśmiechów.
Pozostali uczestnicy, którzy bardzo dzielnie rywalizowali w konkursie zdobyli:. Julia K - 169J, Maciuś K. – 167J, Maja O. – 129J, Blanka W. – 31J, Zuzia D. i Nataszka Ł. po 13J i Leonek O. - J. Naturalnie, duża rozbieżność w punktacji wynikała nie tylko ze względu na umiejętności i zdolności dzieci, ale także ze względu na możliwości czasowe rodziców, którzy pracując zawodowo nie zawsze mieli czas aby zrealizować zadanie z dzieckiem.
Nasza zdalna grupa, stała się wielką teatralną rodziną, do której włączały się niejednokrotnie, całe rodziny. Duma rozpierała mnie podczas każdego kolejnego spotkania, gdyż zadania, które proponowałam dzieciom dawały im wiele radości i satysfakcji, o czym na bieżąco informowali mnie rodzice. Praca w takiej formie, choć trudna, była dla mnie wielką przyjemnością i sprawiała, że nawet pochmurne dni stawały się radosne. Dodatkowej otuchy i wiele ciepłych słów dawali nam goście, których zaprosiłam do grupy, tj. Dyrektor naszej szkoły, p. Anna S. – psycholog, p. Danusia Z. – nauczycielka przedszkola oraz przedstawiciel Fundacji Inicjatyw Nieformalnej Edukacji w Olsztynie.
Serdecznie dziękuję dzieciom i ich rodzinom, zaproszonym gościom i sponsorom za tak ogromne zaangażowanie. Jesteście Wspaniali!
Jolanta P.
80
Andrzejki w świetlicy szkolnej 27 listopada 2020r.
„Andrzeju, Andrzeju, dziewcząt dobrodzieju,
wolę swoją okaż, najmilszego pokaż”
Andrzejki to stara tradycja ludowa, która przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Aby zatem tradycji stało się zadość, w świetlicy odbył dzień wróżb, który przeniósł nas w świat marzeń i fantazji.
Zabawę andrzejkową, którą prowadziłyśmy dla dwóch grup, rozpoczęłyśmy od krótkiej pogadanki na temat „Katarzynek” i „Andrzejek” oraz zapoznaniem dzieci z przysłowiami związanymi z tymi magicznymi dniami. Później wspólnie przystąpiliśmy do zabawy. Pierwsza wróżba polegała na rzuceniu buta za próg, aby dowiedzieć się kto pierwszy znajdzie swojego prawdziwego przyjaciela. Kolejne wróżby, w nieco współczesnej formie, związane były z imieniem lub pierwszą literą przyjaciela. Dzieci przebijały szpileczką wielkie serca, aby poznać imię swojego przyjaciela, rzucały liną i odczytywały literę, która ułożyła się na podłodze. Dzieci wykonywały także odciski swych dłoni na dużym arkuszu papieru, co było zamiennikiem tradycyjnej wróżby z przestawianiem butów. Najwięcej radości wzbudziła zabawa z piórkami, które należało przedmuchać na drugą stronę stolika, aby życie było lekkie i szczęśliwe. Zadanie pozornie proste, ale gdy zasłoniliśmy oczy uczestnikom zabawy i zamieniłyśmy piórka na mąkę, śmiechu było co niemiara. Wróżba z balonami, również wzbudziła wiele emocji, gdyż należało tak nadmuchać balon, aby on pękł. Żadnemu uczestnikowi nie udał się ten wyczyn więc przy użyciu szpileczek pomogłyśmy dzieciom uwolnić humorystyczne przepowiednie z balonów. Zwieńczeniem zabawy andrzejkowej były tańce przy wesołej muzyce i karaoke. Jak się okazało, dzieci znają doskonale współczesne jak i dawne piosenki.
Andrzejkowy dzień wróżb pokazał nam jak wspaniale można się bawić i poprzez tę zabawę „zobaczyć” swoją przyszłość. Dzień ten pozwolił również cofnąć się na chwilę w czasie, aby poznać dawne zwyczaje ludowe, obrzędy, wiersze i przysłowia związane z osobą św. Andrzeja. Jesteśmy przekonane, że kolejne Andrzejki będą równie emocjonujące, jak tegoroczne.
Jolanta P., Daria G.
40
Jak korzystać z platformy do nauki zdalnej Google Classroom
Archiwum Aktualności